ေမာင္ရင္ငေတ
ဧရာဝတီကမ္းနေဘးမွသည္
မဆလေခတ္ဦးပိုင္းကာလေတြမွာ အစိုးရဝန္ထမ္းဘဝကို ႏွစ္ႏွစ္ခ်ိဳက္ခ်ိဳက္မက္ေမာစြာခံယူခဲ့ေသာ တတ္ေၿမာက္ထားေသာပညာၿဖင့္ တိုင္းၿပည္ကိုအလုပ္ လုပ္ရင္း ေက်းဇူးၿပန္ဆပ္ရန္ခံယူခ်က္ရွိေသာ ေမာင္ရင္ငေတ့အေဖတို႔ေခတ္ ၿမန္မာ့နည္းၿမန္မာ့ဟန္ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္စံနစ္ႀကီး၏ ေအာက္ဝယ္ ကံဇာတာ ညိဳးငယ္စြာၿဖင့္ လူလားေၿမာက္ခဲ့ရရွာေသာ ေမာင္ရင္ငေတတို႔သည္ သူငယ္တန္းေလး ေက်ာင္းသားဘဝမွစကာ ဝါစိမ္းနီၿပာအလံေလးမ်ားကို ကေလးပီပီ ႏွစ္ခ်ိဳက္စြာကိုင္စြဲရင္းဘာမသိညာမသိ ဆိုရွယ္လစ္အလံေတာ္သစ္ႀကီး၏အေရွ႕တြင္ သစၥာအဓိဌာန္ငါးခ်က္ကို ေနာက္ကဝါးခ်ရင္းလိုက္ဆိုခဲ့ဖူးတာေတြကို ၿပန္စဥ္းစားေတာ့ ေနာင္တစ္ခ်ိန္ၾက ဒို႔အေရးဒို႔အေရးေအာ္ဖို႔ ငယ္ငယ္ထဲကထရိန္နင္အၿပည့္ ရွိခဲ့တာလို႔ေတြးမိပါတယ္၊ ဤသည္မွာေမာင္ရင္ငေတရဲ႕ ခ်က္ၿမဳပ္ရာဇာတိ ဧရာဝတီကမ္းနေဘးက အလြမ္းမင္းသားေလးမင္းေအာင္ရဲ႕ (ဦးဘရဲဘုရားလမ္းဟုထင္ပါသည္ ေရတြင္းညီေနာင္ႏွင့္ သိပ္မေဝးလွ တာကိုေတာ့ မွတ္မိပါတယ္) မ်က္ေစာင္းထိုးအိမ္မွာပါ၊ ဟုတ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ ယခုအခါ ဧရာကမ္းနေဘးနဲ႔အလွမ္းအနည္းငယ္ေဝးသြားရွာတဲ့ ဟသၤာတေရႊၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးပါ၊ အဲဒီလိုနဲ႔ အေၾကာက္တရားကိုရင္မွာပိုက္ၿပီး အ.လ.က ၅ မွာ ၇ တန္းထိေနခဲ့ပါတယ္၊ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးက ေနာင္တြင္ၿမိဳ႕နယ္ဥကၠဌႀကီး ၿဖစ္ခဲ့တာဆိုေတာ့ ေၾကာက္ရတာေပါ့ဗ်ာ၊ ႀကိမ္လံုးကလည္းႀကီးတာကိုဗ်၊ မိုးတြင္းအခါဆိုရင္ ၿမစ္ေရေတြႀကီးတာေတြက်ိဳးေတာ့ ၿပည္သူ႕ဝန္ထမ္းေကာင္းေတြ အတြက္ အလုပ္အကိုင္ေပါတာေပါ့၊ ေမာင္ရင္ငေတအေဖလည္းပါတာေပါ့၊ သူတို႔ေတြ ေနမအားညမနားဘဲ ၿမစ္ေရႀကီးတာကို လုပ္အားအၿပည့္အဝေပးၿပီး ကာကြယ္ခဲ့ၾကတာေပါ့၊ ဒါေၾကာင့္ထင္တယ္ ေမာင္ရင္ငေတလည္းဓါတ္ကူးၿပီး ခုထိဖရီးဆားဗစ္ေပးရတာကို ဝါသနာထံုခဲ့တာ၊ အမ်ားအက်ိဳးေဆာင္ ကိုယ့္က်ိဳးေၿပာင္ေတာ့ မၿဖစ္ခဲ့ရပါဘူးေလ၊ သိပ္ေကာင္းတဲ့စိတ္ထားပါ၊ အဲဒီတုန္းကေတာ့ခေလးဘဝဆိုေတာ့ ေလွစီးရတာဘဲေပ်ာ္ၿပီး ေဘးမသန္းဘဲ ေအးခ်မ္းတဲ့ဘဝ ထင္ခဲ့တာေပါ့၊ ရာသီဥတုသာယာတဲ့ေနရက္ေတြဆိုရင္ ေမာင္ရင္ငေတအေဖတို႔လို ၿမိဳ႕နယ္အရာရွိႀကီးေတြကေတာ့ တိုက္ဂါးဝုဒ္တို႔ မေပၚ ေပါက္ခင္ကတဲက ေဂါက္တံေလးေတြတယမ္းယမ္းနဲ႔ ေဂါက္ကြင္းေကာင္းေကာင္းမရွိလဲ ဝန္ထမ္းအိမ္ယာေတြနားက ၿမက္ခင္းၿပင္က်ယ္ႀကီးေတြမွာ ေဂါက္ရိုက္ၾကတာေပါ့၊ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက အဲလိုေၿမကြက္လပ္လြတ္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိခဲ့တာကိုေတာ့ ေသခ်ာမွတ္မိပါ့ဗ်ာ၊ ေမာင္ရင္ငေတတို႔လည္း ဘယ္ေနပါ့မလဲ အတုၿမင္ အတတ္သင္ေပါ့၊ ေဂါက္သီးေတာ့မရိုက္ပါဘူး၊ ေက်ာက္ဒိုးေတြနဲ႔ က်င္းစိမ္တမ္းကစားတာေပါ့၊ အတူတူဘဲေလ က်င္းစိမ္ရတာခ်င္း၊ ခင္ဗ်ားတို႔လည္းကစားဖူးမွာပါ၊ အဲလိုကာလက ေက်ာက္ဒိုးမပစ္တတ္ရင္ ဂ်င္မေပါက္တတ္ရင္ သေရကြင္းမပစ္တတ္ရင္ ေခတ္မမွီဘူးဗ်၊ ဒါေပါ့ဗ်ာ ၿမန္မာ့ အားကစားကမၻာကိုလႊမ္းရမည္ဆိုတဲ့ စကားေတာင္မေပၚေသးပါဘူးေလ၊ ဒါေပမဲ့ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက အာရွေဘာလံုးမွာၿမန္မာက ႏွစ္ႀကိမ္ဆက္ခ်န္ပီယံကိုး၊ တိုင္းနဲ႔ၿပည္နယ္ေဘာလံုးပြဲဆို အိမ္မွာရွိတဲ့ အႀကီးစားစက္မႈလုပ္ငန္း က.စ.လ မွထုတ္လုပ္သည္ဆိုတဲ့ ေနရွင္နယ္ မာတီမီဒီယာသစ္သားေလဒီယိုႀကီးနဲ႔ ၿမန္မာ့အသံကလႊင့္သမွ်ကို (မၿမင္ရေတာ့ သူတို႔ေၿပာသမွ်ကိုသာ ယံုရတာေပ့ါဗ်ာ) စိတ္ကူးၿမင္ေယာင္နားေထာင္ၿပီး တို႔ဗမာႏိုင္ၿပီသီခ်င္းကို အလြတ္ရခဲ့တာေပါ့၊ က်က္စရာမလိုပါဘူးဗ်ာ၊ ခဏခဏ ၾကားရတာကိုး၊ ခဏခဏၾကားရဆို ခဏခဏႏိုင္တာကိုဗ်၊ ခုေတာ့ အသက္ႀကီးလာလို႔လားမသိဘူး ေမ့ေတ့ေတ့ ၿဖစ္သြားၿပီ၊ ၁၉၇၂ အေနာက္ဂ်ာမဏီၿမဴးနစ္အိုလံပစ္ ေဘာလံုးေၿခစစ္ပြဲထင္တယ္ အာရွဇံုႏွစ္ေၿခစစ္ပြဲ ေအာင္ဆန္းကြင္းမွာကန္တာ အစၥေရးတို႔ထိုင္းတို႔ကိုအႏိုင္ကန္ၿပီး အိုလံပစ္သြားကန္ရတာ ဗဟာဒူးတို႔ လွေဌးတို႔ ဂိုးတင္ေအာင္တို႔ ေအးေမာင္ႀကီးတို႔ နာမည္ႀကီးခဲ့တာေပါ့ဗ်ာ ခုမ်ားေတာ့ အိမ္မက္လိုလိုပါဘဲ၊ အခု ခင္ဗ်ားတို႔ေၿပာေၿပာေနတဲ့ ဆီးဂိမ္းဆိုတဲ့ ကၽြန္းဆြယ္ပြဲတို႔ မာေဒးကားတို႔ေတာ့ထည့္ေၿပာမေနပါနဲ႔ေတာ့ဗ်ာ၊ ေနာက္တခု မွတ္မိေသးတာကေတာ့ ေစာေစာအိပ္လို႔ေစာေစာထလို႔ သီခ်င္းဆိုၿပီးလမ္းေလွ်ာက္ၾကတာဗ်ာ၊ မွတ္မိလား ေမာင္ရင္ငေတကေတာ့ ေကာက္ညင္းေပါင္း စားရတာကိုေတာ့ သိပ္ေကာင္းေကာင္း မွတ္မိေနေသးတယ္၊ ေနာက္ေတာ့ဘာလို႔လဲမသိဘူး မေလွ်ာက္ရေတာ့ဘူး၊ ေတာ္ေတာ္ႀကီးကို ၾကာေတာ့မွ ၈၈ ခုႏွစ္က်မွ ၿပန္ေလွ်ာက္ရတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ၈၈ က်ေတာ့ ဒီလူႀကီးေတြ ဦးေဆာင္တာမဟုတ္ေတာ့ဘူး၊ သူတို႔ကေနာက္လိုက္ၿဖစ္သြားၿပီ၊ ေအာ္ ေခ်ာ္ေတာေငါ့သြားရၿပန္ၿပီ၊ မဲရံုမဲရံုကိုလာတို႔ လက္ယာကပ္ေမာင္းတို႔ သီခ်င္းေတြေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္၊ ခုေခတ္လို ဝမ္းစီးရီးမွာ အက်ိဳးၿပဳတစ္ပုဒ္ ပါရတာမဟုတ္ဘူး၊ ေၾသာ္... သီခ်င္းေခြေတြရွိေသးလား၊ ဟာ ခင္ဗ်ားကလည္း ဘာေတြလာေမးေနတာလည္း အေခြဝယ္စရာ မလိုဘူးေလဗ်ာ ေလဒီယို ေခတ္ဗ်၊ ႏိုင္ငံေတာ္ကအကုန္အက်ခံၿပီး ၿပည္သူေတြအတြက္ လႊင့္ေပးေနတာ ခိုးကူးေခြလည္းမလိုဘူးေလ ဒါေတြကို ထားလိုက္ပါေတာ့ဗ်ာ၊ မီနီဘိုင္အို ေပရွည္ေနလို႔ ဆင္ဆာထိသြားအုံးမယ္၊ ေလရွည္ၿခင္းေပရွည္ၿခင္းကို သည္းခံၾကပါခင္ဗ်ာ၊ အဲဒီတံုးက ေမာင္ရင္ငေတတို႔က ငါးတန္းႏွစ္ေရာက္မွ အဂၤလိပ္စာစသင္ခဲ့ရတာဘဲ ဘာတတ္ခဲ့လဲမေမးနဲ႔ေလ၊ ဘလက္ကိုင္းစူးစမ္းဆိုတဲ့ အဂၤလိပ္ကဗ်ာလားသီခ်င္းလား မသိဘူး ဆိုခဲ့ရဘူးတယ္ဆိုတာကိုေတာ့ မွတ္မိသလိုပါဘဲ ၊ ေအာ္ … ဘာေမးတာ …. ကြန္ၿပဴတာသင္ရလား …. ခင္ဗ်ားဗ်ာ မေနာက္ပါနဲ႔ က်ဳပ္က အတည္ေၿပာေနတာပါ၊
Henzada 1855
ဧရာဝတီမွသည္ငဝန္ဆီသို႔
အပိုင္းေတြမ်ားလို႔ စိတ္ပ်က္ေတာ္မမူၾကပါနဲ႔၊ သည္းခံၿပီး ဆက္လက္အားေပးၾကပါအံုး၊ မူရင္းပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္စာေရးဆရာ မဟုတ္ရေၾကာင္းပါ၊ ခုမွမေနႏိုင္ မထိုင္ႏိုင္ လက္ကၿမင္းခြင့္ရတဲ့ ကိုယ္ေရးကိုယ္ဖတ္ ဆင္ဆာမဲ့ေသာအင္တာနက္ဖြဘုတ္ ေပၚလာလို႔သာေရးခြင့္ရတဲ့ ေက်ာင္းသားသစ္တေယာက္မို႔ပါဗ်ာ၊ ၿမက္ခင္းၿပင္က်ယ္ႀကီးေတြမွာ ႏြားေတြကၿမက္စား လူႀကီးေတြေဂါက္ကစား လူငယ္ေတြေဘာကန္ ေက်ာက္ဒိုးပစ္ ဂ်င္ေပါက္ သေရကြင္းပစ္ အဲလိုမ်ိဳး အေၾကာင္းေတြ ၿပန္စဥ္းစားရင္းေတြးမိရလို႔ပါ၊ ခုေတာ့ အဲဒီၿမက္ခင္းေတြလည္း အိမ္ယာစီမံကိန္းေတြနဲ႔ ဘဝေၿပာင္းသြားရပါၿပီ၊ ခင္ဗ်ားတို႔က်ဳပ္တို႔ရဲ႕ အေဖတို႔တေတြလည္း ေဂါက္မကစားေတာ့ပါ၊ ၿမိဳ႕နယ္အရာရွိႀကီးေတြလည္း တခ်ိဳ႕ေတြက အခ်ိန္ပိုဒုတိယအလုပ္ေတြနဲ႔ မအားၾကရပါဘူး၊ ေဂါက္မရိုက္ရေတာ့ ေပမဲ့လည္း ေဂါက္ေတာက္ေတာက္ေတာ့ၿဖစ္ေနၾကပါၿပီ၊ ေဂါက္တာၿခင္းေတာ့ အတူတူပါဘဲ၊ တခ်ိဳ႕ေတြလည္း သီခ်င္းဆက္ဆိုေနၾကဆဲပါ၊ မနက္ေစာေစာ ေစာေစာအိပ္တို႔ ေစာေစာထတို႔ အဲဒီသီခ်င္းေတြ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး၊ ညေနခင္းအခ်ိန္ေတြမွာ မိုက္ကိုင္ၿပီး ကိုယ္တိုင္ဟဲေနၾကပါၿပီ၊ လူငယ္ေသြးသစ္ေတြ လည္း ရြန္းနီတို႔ မက္စီတို႔ ဒိုေလးတို႔နဲ႔ ခ်န္ပီယံလိဒ္ပြဲေတြကို အိမ္ခန္းထဲ နက္ကေဖးဆိုင္ေတြထဲကေန တိုက္ရိုက္ကစားေနၾကပါၿပီ၊ ၿမက္ခင္းေဟာင္းထဲက ႏြားေတြလည္း ဂလုပ္ဘယ္လိုက္ေဇးရွင္းေခတ္နဲ႔အညီ ႏိုင္ငံရပ္ၿခားကို ထြက္ကုန္ၾကပါၿပီ၊ ၿမက္ခင္းရွိစရာ လိုေသးလို႔လား၊ ဟုတ္တယ္မလား လူေတြအကုန္ အထဲေရာက္ကုန္ၿပီေလ၊ ကဲ မီနီဘိုင္အို ၿပန္ဆက္ပါမည္၊ အဲဒီလိုနဲ႔ အေဖအလုပ္ေၿပာင္းရာ ပုသိမ္မွာႏွစ္ႏွစ္ေနခဲ့ရတယ္၊ ဘာမွေတာ့ ထူးထူးၿခားၿခားေတြ မရွိခဲ့ တဲ့ႏွစ္ေတြပါ၊ အ.ထ.က ၃ မွာေက်ာင္းဆက္တက္တယ္၊ ေမာင္ရင္ငေတေလာင္းလွ်ာအတြက္ေတာ့ အနည္းငယ္ေၿပာင္းလဲခဲ့တယ္၊ ၿမိဳ႕သစ္ေက်ာင္းသစ္မွာ အေပါင္းသင္းသစ္ေတြနဲ႔ စေတြ႕ခဲ့တယ္၊ အရင္ၿမိဳ႕မွာတုန္းကၿမိဳ႕ေသး၊ အေဖ့ရာထူးကလည္းၿမိဳ႕ေသးလို႔ ရာထူးၾကီးတာေပါ့၊ အေကာင္သားေပါက္စေလးကို လူတိုင္းသိ၊ အဲဒီလိုအေဖရဲ႕ႀကိဳးနီစံနစ္ေအာက္မွာ ဆံပင္ညွပ္တာေတာင္ပံုစံေကနဲ႔ ၿပားၿပားဝပ္ေနခဲ့ရတာက ၿမိဳ႕အသစ္ေရာက္မွ လြတ္လပ္ေရးအမွန္အကန္ ရေတာ့တာပါ၊ ၿမိဳ႕အသစ္မွာ အေဖကရာထူးတက္တယ္သာေၿပာတာ ဒီၿမိဳ႕ေရာက္ေတာ့ သူ႕ကို ဘယ္သူမွ သိပ္မသိေတာ့ဘူးခင္ဗ်၊ ႏိုင္ငံေရးေရခ်ိန္ကလည္း တင္းၿပည့္ေတြရဲ႕ေခတ္ကိုး၊ အေဖကေတာ့တင္းေလ်ာ့သြားၿပီး ကင္းကြာၿဖစ္ေနၿပီ၊ ေမာင္ရင္ငေတကေတာ့ အသက္ကေလးကလည္း ႀကီးေကာင္ဝင္ေနၿပီ၊ ဂီတပိုးကလည္းထစ ဘာတခု မွေတာ့ ဇမရွိပါဘူး၊ ေဘာင္းဘီဖင္က်ပ္ဝတ္ ေဒါင္ေဒါင္ဒင္ဒင္ လုပ္ခ်င္တာဘဲသိတယ္၊ လမ္းသရဲေခတ္ေလ၊ ေက်ာင္းတက္ရတဲ့ အတန္းကလည္း ေဆြေတာ္ေတြမ်ိဳးေတာ္ေတြ လူေတာ္ေတြနဲ႔ လူႀကီးသားဆိုသူေတြက တန္းခြဲေအတို႔ဘီတို႔မွာ ေနရာယူထားၿပီးသားဆိုေတာ့ ေမာင္ရင္ငေတ အတြက္ေနရာက တန္းခြဲစီမွာခြဲတမ္းရတာေပါ့၊ ရွယ္ေပါ့၊ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ေအေတြဘီေတြမွာက ၿပိဳင္ဆိုင္မႈေတြကမ်ားတယ္၊ စာေကာဘာေကာေလ၊ အဲဒီမွာ ေမာင္ရင္ငေတရဲ႕လြတ္လပ္ေရးကစရတာေပါ့၊ ညေန ၃ နာရီခြဲ ေက်ာင္းဆင္းရင္ေဘာလံုးကန္ တနာရီေလာက္ ေက်ာင္းေဘာလံုးကြင္းက ၿခံဳေတာၿမက္ေတာ ရႊံေတာဗြက္ေတာထဲမွာ ၾကံဳးရုန္းနဗန္းလံုးကန္ၿပီးရင္ရၿပီ၊ မက္စီတို႔လို သိပ္ၾကိဳးစားစရာမလိုပါဘူး၊ အဲဒီထဲက အမွန္အကန္ ဧရာတိုင္းလက္ေရြးစင္ ေအာင္ဆန္းလက္ေရြးစင္ ဂိုးလီဘာသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္၊ " ဟာ !!! ဘာေၿပာေကာင္းမလဲ… ခင္ဗ်ားကလည္းဗ်ာ ရွိတာေပါ့ လူႀကီးသားဘဲ ေနဝင္းလက္ေရြးစင္ေပါ့ ကန္ေတာ့သူကန္တယ္ ေသခ်ာမၾကားဖူးပါဘူး ေလဒီယိုကေန ၾကားခဲ့ရတာဆိုေတာ့ သူဟုတ္မဟုတ္ ေသခ်ာဘယ္သိပါ့မလဲ မကန္ရတဲ့အရန္ေပါ့ ဒါေပမဲ့ဗ်ာ ဂ်ာဆီရလဲ နည္းတဲ့ေခတ္မွမဟုတ္တာ၊ ဘာ !!! ေအာင္ဆန္းကြင္းဘဲၾကားဖူးတယ္ ခင္ဗ်ားဗ်ာ ညံ့ပါ့ က်ဳပ္ကိုဘဲ ေမး ေမး ေနရတာ၊ အဲဒါေၾကာင့္ အခု ခင္ဗ်ားအင္တာဗ်ဴးဆရာ ၿဖစ္လာတာဘဲ၊ သူတို႔ကအရန္ေလ ကန္စရာကိုး မလိုဘူး ထိုင္ခံုမွာဘဲ ထိုင္ထိုင္ေနရတာ ဒါေၾကာင့္ က်ဳပ္တို႔က ေနဝင္းလက္ေရြးစင္လို႔ တင္စားထားတာ၊ ေအာင္ဆန္းၿပီးရင္ ေနဝင္းဘဲမဟုတ္လား မနာလိုမၿဖစ္ပါနဲ႔ဗ်ာ၊ မကန္ရဘဲ ထိုင္ခံုမွာဘဲ ထိုင္ေနခဲ့ရတာၾကာေတာ့ မထႏိုင္ေတာ့တာေပါ့ အက်င့္ေပါ့ဗ်ာ ခင္ဗ်ားဝင္ဝင္ ဗ်ဴးေနတာနဲ႔ ေၿပာေနတဲ့က်ဳပ္ရဲ႕ဘိုင္အိုလမ္းေၾကာင္းက လြဲလြဲသြားတယ္၊ မသိတိုင္းလည္း ဝင္ၿပီးသိပ္မေမးနဲ႔အံုး က်ဳပ္ေၿပာခ်င္တာက ေဘာလံုးကန္ၿပီးရင္ ေက်ာင္းၿခံစည္းရိုးနားက အုတ္ခံုမွထိုင္ၿပီး ဆယ္တန္းရပီတာဘဲႀကီး ဂစ္ေခါက္တာကို နားေထာင္ခဲ့ရတာကိုေလ ေဟာ .. . ဝင္ေမးၿပန္ၿပီ၊ လွ်ာကိုရွည္တယ္၊ ခင္ဗ်ားအလုပ္နဲ႔ေတာ့ကိုက္ပါ့ေလ ၿခံစည္းရိုးနားမွာဟုတ္လား အဲဒီတုန္းကပလက္ေဖာင္းကအက်ယ္ႀကီး လမ္းခ်ဲ႕လို႔က်ဥ္းသြားတာ မဟုတ္ပါဘူး ၿခံစည္းရိုးမွာ ဆိုင္ခန္းေတြ ေဆာက္လိုက္လို႔ပါ ၿမိဳ႕ေတာ္စည္ပင္သာယာေရးေပါ့ဗ်ာ၊ အင္း … က်ဳပ္ အေဖ ေတာ့ မပါဘူးထင္တာဘဲ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ဟာဗ်ာ ေနာက္မွေၿပာမယ္ဗ်ာ၊ ေသခ်ာစံုစမ္းလိုက္အံုးမယ္ ဆိုင္ခန္းေတြေဆာက္လိုက္ေတာ့ တစ္ခုေတာ့ ေကာင္းတယ္ဗ် ေဘာသမားေလးေတြ ေအးေအးေဆးေဆး ေဘာလံုးကန္လို႔ရတာေပါ့၊ သူတို႔ကန္ေနတာကို ဓါတ္ပံုေတြရိုက္ၿပီး ဖြလို႔မရေတာ့ဘူးေပါ့ဗ်ာ၊ ဟာဗ်ာ အခုဖြတာ က်ဳပ္မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ က်ဳပ္က ၿမန္မာၿပည္မွာ ေနေနတာမွမဟုတ္တာ က်ဳပ္ကသူမ်ားရိုက္ထားတဲ့ပံုေတြကို ေကာ္ပီကူးရုံကူးတာပါ ………… " အဲဒါနဲ႔ အိမ္ကို ေဘာလံုးကန္မယ္ ေၿပာေၿပာၿပီး ေက်ာင္းၿခံစည္းရိုးေဘး ေရေၿမာင္းေဘာင္ေပၚနဲ႔အုတ္ခံုေပၚက ဂစ္တာေဒါင္ဒင္ဖရီးရိႈးေတြကိုအားေပးခဲ့တာပါ အဲဒီတုန္းကဘာသီခ်င္းေတြ မွန္းေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမမွတ္မိေတာ့ပါဘူး၊ ဖြဘုတ္ေပၚကမွတ္တမ္းမ်ားအရဆိုရင္ေတာ့ အေပၚထပ္နဲ႔ေအာက္ထပ္ေခတ္ဘဲ ၿဖစ္မယ္ထင္တယ္၊ၾကံဳတုန္းေၿပာရ ရင္ေတာ့ ခုေခတ္သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ေတာင္းရတာလြယ္ပါ့ေနာ္ …… အြန္လိုင္းေပၚမွာ ဘာသီခ်င္ေလးလို႔ ေခါင္းစဥ္အေသအခ်ာမသိတာေတာင္မွ ရသမွ် စာသား သံုးေလးလံုးေလာက္ေရးၿပလိုက္ရင္ အဆိုေတာ္အမည္ ေနရပ္လိပ္စာ ေန႔စြဲရက္စြဲ အတိအက်နဲ႔ ဗားရွင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ တက္လာလိုက္တာ ၿမန္ပါ့ မဟုတ္လား ေတာင္းပန္ယူရတယ္ေနာ့၊ ၿမန္မာ့အသံတို႔ အမ်ိဳးသားစာၾကည့္တိုက္တို႔နဲ႔မ်ားေတာ့ ကြာပါ့ဗ်ာ၊ လိုခ်င္တာ ခ်က္ခ်င္းရဖို႔ေနေနသာသာ ဝင္ခြင့္ရဖို႔ေတာင္ မလြယ္ဖူးမဟုတ္လား၊ အမ်ိဳးသားစာၾကည့္တိုက္ဆိုရင္ အခုေနရပ္လိပ္စာအတိအက်ေတာင္ မရွိေတာ့ဘူးလို႔ၾကားတာဘဲဗ် ဟုတ္ရဲ႕လား၊ ခုေတာ့ အမ်ိဳးသမီးစာၾကည့္တိုက္ ဖြင့္မလားမသိဘူး၊ ပုခက္လႊဲတဲ့ေခတ္ကို ေရာက္ေနၿပီေလ၊ အဲေနပါအံုး ..... ပုသိမ္မွာ က်ဳပ္မွတ္မိေနတာ တစ္ခုရွိေသးတယ္ဗ် ဆိုင္းဘုတ္အႀကီးႀကီးနဲ႔ဗ်ာ ငဝန္ကမ္းနဖူးမွာေလ အဝါေရာင္နဲ႔ ေဆာက္လုပ္ေရးေကာ္ပိုေရးရွင္းတံဆိပ္နာမည္နဲ႔ေလ၊ အဲတုန္းကေတာ့ ပ.လ.ကဆိုလား ၿပည္သူ႔လုပ္ငန္းေကာ္ပိုေရးရွင္းလို႔ေခၚတယ္ထင္တယ္ ေသခ်ာေတာ့မမွတ္မိေတာ့ဘူး၊ ပုသိမ္-မံုရြာ-ေရဦးလမ္းမႀကီး ဤေနရာမွစ၍ ဤေနရာမွာဆံုးသည္ ဆိုလားဗ်ာ ဟဲဟဲ … ေနာက္တာပါဗ်ာ … ဒီေခတ္လိုဆိုရင္ေတာ့ ဗခအင္ဆန္းႀကီးပြားေရးကုမၸဏီတို႔ ခရိုနီႀကီးမ်ားေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းတို႔နဲ႔ဆိုရင္ ေစ်းကြက္စီပြားေရးႀကီးပြားေရးအရ သံုးလၿပတ္စီမံကိန္းၿဖင့္ ႏိုင္ငံၿခားစံခ်ိန္မီ ေဖာက္လုပ္ထားသည္ဆိုတဲ့ ေၿခာက္လမ္းသြားကြန္ကရစ္လမ္းမႀကီးေတြ ေၿဖာင့္လို႔ ၿဖဴးလို႔ၿဖစ္ေနမွာဗ်၊ ၿပန္ၿပီးၿမင္ေယာင္ၾကည့္မိတာပါဗ်ာ၊
ယခုတိုင္ေအာင္ ခင္းလို႔မၿပီးႏိုင္ေသးေသာ ပုသိမ္-မံုရြာ အေဝးေၿပးလမ္းမႀကီး
ဧရာကမ္းမွေမာင္ရင္ငေတ
(ဓါတ္ပံုမ်ားကို အင္တာနက္မွ ရွာေဖြစုေဆာင္းယူပါသည္)
ေရာက္တတ္ရာရာအတိုအစမ်ား